استاد پیرانی، دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح، در اولین نشست هیأت اجرایی مرکزی در سال ٩٦، احترام و ژرف‌نگری نسبت به تصمیمات و مسائل جمعی و مشارکت فعّالانه در آن را انتظار خود از تمامی اعضای جماعت عنوان کرد.

به گزارش اصلاحوب، دبیرکل جماعت در این نشست که ١٦ فروردین‌ماه جاری برگزار شد، با اشاره به آغاز سال نو اظهار داشت: «امید است که سال جدید را با توکّل بر خالقِ مدبّری كه «لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ» و «يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا» است و آن ذاتِ لایزالی که در نیایش مؤمنان اینگونه مورد خطاب قرار می‌گیرد که «تولِجُ الَّيلَ في النَّهارِ وتولِجُ النَّهارَ فى‏الَّیلِ وتُخرِجُ الحَی مِنَ المَیِّتِ وتُخرِجُ المَیِّتَ مِنَ الحَی» و با امید، جدّیت، مسئولیت‌پذیری، انسجامِ سازمانی، تقویتِ برادری، احترام به تصمیماتِ جمعی، ژرف‌نگری هرچه‌ بیشتر در امور -به ویژه در مسایل جمعی- واقع‌بینی و درک اوضاع و احوال، رسیدن به مستوای خواسته‌ها و نیازهای عصر حاضر، آغاز نماییم و جماعت را بیش از پیش در انجام مسؤولیت و مأموریت سنگینی که بر دوش دارد، همراهی کنیم و صمیمیت و همدلی را بهجای کدورت و واگرایی بنشانیم که همانا توفیقِ یک مجموعه، در همبستگی و هم‌افزایی و خیرخواهی و همدلی آنان نسبت به همدیگر است.»

دکتر عبدالرّحمن پیرانی با اشاره به انتخابات پیش‌رو، آن را «بسیار تأثیرگذار» خواند و به مشارکت فعّالانه در آن تأکید کرد؛ وی گفت: «مناسبت مهم انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای شهر و روستا در پیش روست که دو انتخاباتِ‌ بسیار تأثیرگذار بر سرنوشت‌ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادیِ شهروندانِ ایرانی است. شورای مرکزی جماعت دعوت و اصلاح بر اساس رویکردی که اصل را بر مشارکت فعالانه قرار داده است، انتظار می‌رود این تصمیم شورای مرکزی مورد توجّه تمامی اعضا و هواداران جماعت قبل از سایر هموطنان گرامی، قرار گیرد. همچنان که مستحضر هستید مشارکت در انتخاباتِ مختلف، هم یک حق و هم یک وظیفه‌ی شهروندی تلقی می‌شود. بر این اساس، از اعضا و هواداران جماعت و عموم شهروندان انتظار می‌رود به منظور احقاق این حق و وظیفه‌ی ملّی و شرعی، توجه لازم و تلاش جدّی مبذول نمایند.»

 دکتر پیرانی فلسفه‌ی تشکیل جماعت را «خدمت به مردم» دانست و افزود: «اصل بر این است که در هر جایگاه و مسؤولیتِ اجتماعی که مردم و مسؤولان به اعضای جماعت اعتماد کنند و آن‌ها نیز شرایط قبول و توانِ انجام آن را داشته باشند، کوتاهی صورت نگیرد؛ زیرا فلسفه‌ی شکل‌گیری جماعت، خدمت به مردم به معنای عامِ کلمه است و همان‌گونه که برخی از رهبران بیداری اسلامی اظهار داشته‌اند وظیفه‌ی احزاب و تشکّل‌ها، خدمت به مردم و جامعه است و باید خود را فدای جامعه کنند.جماعت اصل را بر این قرار داده‌ که در قبال خدمت به مردم، انتظار و چشم‌داشتی نداشته باشد و در صورت عدم توفیق در خدمتگزاری، به بازخوانیِ خویشتن بپردازد. با این وصف، خدا را شاکریم که جماعت در میان هموطنان‌مان توانسته است با جلبِ اعتماد، جایگاهِ قابلِ قبولی کسب نماید، که این خود، بارِ مسئولیت جماعت را سنگین‌تر می‌نماید.»

وی شرایط موجود امروزی را در رویکردها و تصمیمات تعیین‌کننده دانست و گفت: «ممکن است برخی از اعضای جماعت از روی تواضع، بر این باور باشند که بهتر است اعضای جماعت از ورود و قبول مسؤولیت‌های سیاسی-اجتماعی بپرهیزند، زیرا هنوز جماعت آمادگی انجام چنین مسؤولیت‌هایی را ندارد. حال این سؤال مطرح می‌شود که پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص)، چه مدتی جهتِ خلوتِ خویش در غار حرا ماند؟ و چه مدتی را به تعلیم و تزکیه‌ی یارانش در دار‌الارقم اختصاص داد؟ و سپس با نزولِ آیه‌ی «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ» به مرحله‌ی اعلانِ عمومیِ رسالت گام نهاد و هر یک از مراحل را یکی پس از دیگری پیمود و به این ترتیب، پیامبر(ص) با تاریخ و سیره‌ی خویش، الگویی عملی فرا روی پیروان و حرکت‌ها و نهضت‌های اسلامی نهاد تا مأموریت خویش را به نحو احسنت انجام داده و خود را به یک مرحله‌‌‌ی خاص، محدود نکرده و پیمودنِ مراحل را مقدمه‌ و پیش‌شرطِ حضور مؤثر و شایسته در جامعه قرار دهند.»

وی افزود: «بنابراین ضرورت دارد پس از احرازِ شرایطِ لازم در رابطه با تقبّلِ مسؤولیت‌های اجتماعی، با جدّیتِ بیشتری اقدام نماییم. قابل ذکر است که صرفِ ترس از عدمِ موفقیت در انجام مسؤولیت یا دستِ رد بر سینه‌ی ما گذاشتن، رافعِ مسئولیت نمی‌باشد و نباید موجب شود که ما صحنه را ترک کنیم و از پذیرش هر گونه مسئولیتی امتناع بورزیم.»

وی در بیان ضرورت حضور در عرصه‌ی اجتماع گفت: «با گذشت قریب به چهار دهه از عُمر تربیتی-دعوی جماعت دعوت و اصلاح، انتظارِ حضوری فعالانه‌تر، منسجم‌تر و مؤثرتر در عرصه‌‌ی اجتماع، انتظاری بجا و طبیعی بوده و برماست که در تحقق این انتظار، از هیچ تلاشی دریغ نورزیم.»

دبیرکل جماعت همچنین در ابتدای نشست با آرزوی سالی «مملو از آسایش، آرامش، امنیت، معنویت، رفاه، برادری و همدلی برای تمام هم‌وطنان، به ویژه خواهران و برادران جماعت دعوت و اصلاح» نوروز را آغاز سال خورشیدی و «نمادی از سالگرد بیداری طبیعت از خوابِ طولانی زمستانی و رستاخیز و حیاتِ جدید طبیعت و به باور برخی، نمایانگرِ نوعی نیایش خداوند» دانست و گفت: «به یقین لحظات و ایّام همواره تازه‌اند و زمان و عمر آدمی مانند یک جویبار در جریان، برگشت‌ناپذیر و تکرار ناشدنی است. اما در عرف و فرهنگ ملّت‌ها همواره مناسبت‌ها و جشن‌های ویژه‌ای وجود دارند که سالگرد آن‌ها مورد توجّه مردم قرار می‌گیرند. جشن نوروز در ایران یکی از این جشن‌ها است که از کهن‌ترین مناسبت‌های دوران باستان است. بعضی معتقدند در این مناسبت نوعی نیایش خداوند نیز وجود دارد. این مناسبت در ایران مانند برخی از کشورهای همسایه و دوست، مورد توجه ویژه قرار گرفته و سرآغاز تاریخ خورشیدی است و سال نو با نوروز آغاز می‌شود.»